ترانس فاراتل

ترانس فاراتل بر طبق قانون القای الکترومغناطیسی فارادی کار می کند. اجزای تشکیل دهنده آن هسته یک ترانسفورماتور سیم پیچ های اولیه و ثانویه است که در حاشیه آن یک هسته مغناطیسی مشترک پیچیده شده است. وقتی جریان متناوب برق از سیم پیچ اولیه می گذرد میدانی مغناطیسی در هسته به وجود می آید. این میدان مغناطیسی ولتاژی را به سیم پیچ ثانویه می فرستد که همان خروجی جریان است. ترانس ها ی فاراتل بر طبق سیستم کنترل بازخورد کار می کنند که شامل نظارت مدام و تنظیم ولتاژ خروجی می شود. ترانس ها به شکل مدام ولتاژ خروجی را نظارت می کنند، ضمن این که نسبت آن را با میزان مرجع یا نقطه تنظیم می سنجند. در صورتی که ولتاژ خروجی به علت نوسان های ولتاژ ورودی یا تغییرات بار از نقطه تنظیم منحرف شود، با وجود ترانس فاراتل می توان این انحراف را تشخیص داد. حلقه کنترل این ترانس ها اصلاح لازم را بر طبق انحراف محاسبه و بعد ولتاژ خروجی را هماهنگ با آن تنظیم می کند. ترانس های فاراتل به طور معمول از شیوه های کنترلی مثل کنترل مبتنی بر رله، سروو موتور محرک یا کنترل الکتریکی بهره می برند که مکانیزم اصلاح متفاوت خواهد بود، ولی هدف آن بازگرداندن ولتاژ خروجی به سطح مد نظر است.