برج های خود نگهدار به چهار نوع تقسیم می شوند:
1. برج های پایه باریک
2. برج های پایه گسترده
3. برج های مماس
4. برج های انحرافی

1. برج های انتقال پایه باریک
پایه برج پایه باریک کوچک یا باریک است. برج پایه باریک از ساختار مشبک زاویه، کانال با اتصال پیچ استفاده می شود. در برج پایه باریک فقط یک پایه برای هر چهار پا استفاده می شود.
دکل پایه باریک در جاهایی استفاده می شود که فضا برای نصب خط انتقال انتقال زیاد نباشد یا هزینه زمین بسیار بالا باشد. برج های پایه باریک بیشتر در شهرهایی که هزینه زمین بسیار بالاست استفاده می شود.
برج های پایه باریک در مقایسه با سایرین از فولاد کمتری استفاده می کنند اما هزینه پایه برج های پایه باریک بسیار بالا است.

2. برج های پایه گسترده
برج پایه عریض دارای پایه بزرگتر یا وسیعتر. در پایه عریض از شبکه برج با اتصال بو داده استفاده می شود. برج‌های پایه وسیع در جاهایی استفاده می‌شوند که فضا بزرگ‌تر باشد یا هزینه زمین کمتر باشد.
برج پایه عریض دارای پایه های جداگانه برای هر چهار پایه است. برج های پایه Broad در مقایسه با برج های پایه باریک، فولاد بیشتری تولید می کنند. هزینه فونداسیون در مقایسه با برج های پایه باریک کمتر است.

3. برج های مماس
برج مماس در جاهایی استفاده می شود که خط انتقال مستقیم باشد. دکل های مماس از عایق لاستیکی سیلیکونی نوع تعلیق استفاده می کنند که فقط هادی ها را در جهت پایین نگه می دارد. این عایق ها در جهت عمودی هستند.
4. برج های انحرافی
دکل های انحرافی در جایی استفاده می شوند که انتقال جهت خود را تغییر می دهد یا خط انتقال دارای زاویه ای است. این برج ها از عایق کششی استفاده می کردند که هادی را در جهت عمودی بالا می برد.